Ostatnimi czasy interesują mnie leki czy to już dobrze znane, czy te mniej, którymi można opóźnić procesy starzenia na każdy możliwy sposób. Tym razem zajmiemy się SELEGILINĄ.
Co o tym leku na parkinsona mówi Wikipedia?
,,Selegilina stosowana jest w leczeniu choroby Parkinsona – silnie hamuje deaminację dopaminy'' - a jak wiemy dopamina, a dokladniej jej niedobór powoduje duże ''ubytki'' w mózgu. Kontroluje motorykę, a dokładniej jest bardzo ważna w procesach zachodzących w jądrach podstawnych wcześniej znanych jako - zwoje podstawne - czyli skupienie istoty szarej w obwodowym układzie nerwowym. Przecież wiemy dokładnie, jak działa mózg prawda?
O co chodzi z tą selegiliną?
Powszechnie uważa się, że selegilina wpływa na dlugowieczność dzięki swojej zdolności do hamowania enzymu MAO-B. MAO-B. Jest to enzym usytuowany w zewnętrznej błonie mitochondrialnej. Katalizuje on deaminację utleniającą biogenne aminokwasy i ksenobiotyki, odgrywając tym samym ważną rolę w katabolizmie neuroaktywnym i naczynioaktywnych aminokwasów w ośrodkowym układzie nerwowym i tkankach obwodowych, a najwięcej wlaśnie tej ww. dopaminy. Zniszczenie dopaminy w mózgu przez MAO-B zaczyna wzrastać w wieku okolo 45 lat i najbardziej zawyżone wyniki tych enzymów stwierdzono u pacjentów z alzheimerem i parkinsonem.
Ale..
Jeśli mózg kontroluje wszystko, czyli:
- poziom hormonów,
- funkcje systemu odpornościowego,
- procesy starzenia.
Łatwo, więc wywnioskować, że mózg jest również odpowiedzialny za procesy somatycznego starzenia. Selegilina może pomóc w zwiększeniu poziomu dopaminy, zwiększeniu poziomu antyutleniaczy, ale jak konkretnie działa w sposób ''ANTY-STARCZO''?
W 2006 roku naukowcy wykryli, że selegilina aktywuje czynnik transkrypcyjny genu zidentyfikowanego jako Nrf-2, który został opisany w badaniu, jako STRAŻNIK ZDROWIA I DLUGOWIECZNOŚCI.
W 2011 dalej wyjaśniano znaczenie tego genu, jako regulator aktywności i sygnalizacji komórkowej związanego z metabolizmem i długowiecznością. Dlatego uważam, że z czasem lek ten, który wart jest uwagi, będzie reklamowany i praktykowany jak powszechnie jest niskie dawkowanie aspiryny - a każdy powinien wiedzieć, co można zyskać od tej białej ''pigułki zdrowia''.
Co z tym wszystkim ma wspólnego powszechnie znana hormeza?
Dawkowanie selegiliny w dużych dawkach jest toksyczne, ale stosując ją w małych ilościach może przysłużyć się do wydłużenia żywotności. Dawkowanie uznane za standardowe w ''społeczeństwie długowieczności'' to 0,5-1,0 mg na dobę. Należy zauważyć, że jednym z metabolitów selegiliny jest L-metamfetamina i jeśli ktoś przechodzi testy w pracy, wojsku to może lepiej nie brać?
Źródła:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21031035
